Osuszanie budynków, murów, ścian

Kolejność prac przy tworzeniu izolacji poziomej:

izolacja-przeciwwilgociowa

Przeciwwilgociową izolację poziomą metodą iniekcji krystalicznej wykonuje się w następujący sposób:

  • Wiercenie otworów iniekcyjnych w murze wykonuje się w jednej linii na wybranym poziomie, równolegle do poziomu posadzki w podpiwniczeniu lub przyziemiu w zależności od tego, czy budynek jest podpiwniczony, czy też nie. Otwory o średnicy 20 mm wykonuje się przy użyciu młotów udarowo – obrotowych w odstępach co 10 – 15 cm w zależności od stanu zasolenia murów.
  • Przygotowane otwory iniekcyjne nawilża się przed wprowadzeniem środka iniekcyjnego wodą – przez skierowanie do otworu strumienia wody, około 0,5 l, która poza nawilżeniem wypłukuje z otworów wywiercinę stanowiącą przeszkodę w penetracji środka iniekcyjnego.
  • W przygotowane otwory iniekcyjne wprowadza się grawitacyjnie, po około 30 min. od nawilżenia, świeżo przygotowany środek iniekcyjny, składający się z cementu portlandzkiego, aktywatora krzemianowego i wody w odpowiednich proporcjach wagowych. Mieszanina ta w czasie iniekcji powinna mieć konsystencję łatwo samopoziomującej się w naczyniu i łatwo wylewającą się z naczynia. Ilość wprowadzonego grawitacyjnie środka iniekcyjnego równa się objętościowo pojemności otworu iniekcyjnego. Otwory po iniekcji można dodatkowo zaślepić przy wylocie otworu, przy użyciu szpachelki, tym samym środkiem iniekcyjnym, lecz o gęstszej konsystencji.
  • Mieszaninę iniekcyjną przygotowuje się bezpośrednio przed jej użyciem i należy ją zastosować w ciągu ok. 30 min. od czasu dodania wody do składników mieszanki.

izolacja-pozioma

 

Izolacja pionowa

Przeciwwilgociową izolację pionową wykonuje się podobnie. Otwory iniekcyjne wierci się w identyczny sposób jak w przypadku izolacji poziomej, różnica polega jedynie na rozmieszczeniu otworów na płaszczyźnie izolowanej ściany od środka budynku. Płaszczyznę muru nawierca się siatką otworów iniekcyjnych w odległościach w rzędzie i w pionie co 20 cm.

izolacja-pionowa

Poza samą konkretną technologią, na efekt końcowy osuszania budynków składa się wiele czynników. Musza być wykonane niezbędne prace komplementarne na obiekcie i wokół obiektu, aby nie dopuszczać do ponownego zawilgocenia murów i sam użytkownik musi przestrzegać określonych kanonów w pierwszym okresie około dwóch lat po założeniu izolacji, aby nie utrudniać procesu osuszania budynków.